D-Day Hakkında Bilgiler Sene 1944... Almanların doğuda, kuzey ordular grubu hariç, ordu grupları perişan haldedir. Artık sınırsızca insan kaynağı ve savaş makineleriyle beslenen Sovyetler, Almanlara var güçleriyle saldırmaktadır. Bunun yanında Almanlar, müttefikleri İtalya'da da çarpışmakta fakat düşmana geçit vermemektedir. Böyle bir durumda Sovyetler, Almanların uzun süre direneceğini düşünüp bir cephe daha açılması konusunda müttefikleri zorlamaktadır.
Dev üretimler yapan Amerikan sanayisi için ise,yeni bir cephe açmak, silahlarını kullanmak açısından iyi olacağından Amerika, İngiliz ve Kanadalıların destekleriyle çıkarma yapmaya karar verilir. Fakat çıkarmanın nereye yapılacağı tam olarak kestirilememektedir.

Alman istihbaratı her bilgiyi değerlendirmekte ve Führer'e ulaştırmaktadır. Bu sırada da Atlantik duvarı denilen savunma duvarı, Norveç'ten İspanya'ya kadar yapılmaktadır.

Müttefikler, Almanları yanıltmak için boş telsiz konuşmaları, hayali donanma bilgileriyle Norveç'e çıkarma izlenimi verir. Fakat Almanlar bunun yanıltmaca olduğunu çok iyi bilmektedirler. Çünkü Norveç'in düşmesi hiçbir şeyi değiştirmeyecek, yine bir çıkarmaya ihtiyaç duyulacaktır. Almanların tahmini, İngiltere'ye en yakın olan Fransız toprağı Calais burnu üzerinedir.

Savunma bu tarafta güçlendirilmiştir. Bu sırada Alman komutanları, Rommel ve Rundstedt saldırının yapılacağı yer için hemfikir olmalarına rağmen, izlenecek taktik konusunda ayrı düşmüşlerdir.

Rommel, panzerlerin kıyıya yakın tutulmasını

düşman geldiği andan sonraki 24 saatte herşeyin belli olacağını düşünürken, Rundstedt daha tedbirli düşünerek panzerlerin iç kesimlerde tutulmasını, düşman ilerleyince arkadan çevirip imha etmeyi tasarlamıştır.

Hitler ise ne Rundstedt'in ne de Rommel'in planına tam destek vermez. Çünkü Rommel'in planı fazlasıyla risklidir. Panzerlerin kıyıda tutulması,müttefik uçaklarına açık hedef olmasına sebep olacaktır.

Rundstedt'in planıda fazlasıyla tedbirlidir. Hitler kendi düşüncesine göre, panzerleri kıyıya değil ama kıyıya yakın tutmayı emreder. Bütün bunlar olurken Hitler, sezgilerine güvenerek Normandiya'da da savunmanın güçlendirilmesini emreder. Tam olmasa da hazırlıklar yapılmıştır.

Fakat Almanlar, çıkarmanın boyutunu kestirememekte çıkarmanın büyük olması durumunda direnemeyeceği izlenimi vermektedir. Sonunda, 6 Haziran 1944 günü yağmurlu bir havada, müttefikler gafil avlama amacıyla Normandiya'dan çıkarma yapar.

Her ne kadar müttefikler zor durumda gibi gösterilse de top, savaş gemisi, uçakların ateşi altında olan Almanların işi daha zordur. Müttefikler, on kat sayı mevcutlarını kullanarak, dört kolu tamamen kontrol altına alırlar. Omaha sahilinde işler yolunda gitmese de, kısa sürede orası da ele geçirilir. Alman panzerleri ağırlıklı olarak Calais'de olduğundan, müttefikler köprü başlarını ele geçirir.

Hücuma geçen panzerler de, uçakları yardımıyla durdurur. Sonuç olarak pamuk ipliğine bağlı Alman savunması çöker. Almanlar batıda da geri çekilmeye başlar. Ta ki 1944 yılı sonundaki Ardenler Taarruzuna kadar...