“Sevmeye Vakit Bulabildik Mi?“ ...22 Ocak 1923 akşamı Bursa’daydı. Gazi Paşayı ağırlamak için sabırsızlanan Raufi Bey ve eşi Laika Hanım, büyük kurtarıcının onuruna bir akşam yemeği vermişlerdi Madam Brod’un otelinde... Sofrada bulunan Kurmay Binbaşı Cevdet Kerim (İncedayı) Laika Hanım’la birlikte, Gazi Paşa’ya sorular yöneltiyor ve onun duygusal yönlerini tespite çalışıyorlardı.Bir aralık Laika Hanım, bir hayli duraksamadan sonra tüm cesaretini toplayarak:
-“Paşam!..” dedi. “Af buyurunuz, bir şey sormak istiyorum: Hiç sevdiniz mi?” Mustafa Kemal Paşa elindeki kadehi dudaklarına götürdü, bir yudum içti; bir süre daldı ve sonra gözlerini Laika Hanım’a çevirerek: “Sevmek…” dedi… “Sevmek!.. Hanımefendi,sevmeye acaba vakit bulabildik mi?.. Bir ömür, çeşitli mücadeleler içinde geçti. Dağ, dere, tepe, çadırda, karargahta ömür süren bir askerin sevmeye vakti kalır mı?..” Etrafta çıt yoktu… Madam Brod’un otelinin geniş salonundaki sofrada tüm başlar ve gözler Gazi Mustafa Kemal Paşa’ya çevrilmişti.
O, kadehinden bir yudum daha aldıktan sonra ışıklı bakışlarını tekrar Laika Hanım’a çevirdi ve bu kez biraz öncekinden daha etkili bir ses tonuyla: -“Biz de insanız hanımefendi!..” diye konuşmasına devam etti. “Bizim de çarpan bir kalbimiz,bizim de bir his tarafımız var!.. Askeriz diye mi bu yönümüzden şüphe edersiniz?..” Kaynak: Şemsi Belli, Fikriye / Bilgi Yayınevi